Gebroken hartjes

...nu ook te bewonderen in onze tuin.


Geschenkje van J&H, een van de babyboomers en vaste bezoekers van Toms weblog. Dankjewel...

Babyboom

Het regent hier geboorte- en zwangerschapsaankondigingen.
2006 is terug een vruchtbaar jaar in onze kringen.

Voor alle duidelijkheid: dit is geen hint, geen verborgen code... niet bij ons, dus!

Onze hartelijke gelukwensen voor een goede zwangerschap en veel sukses met de nieuwe kroost!

NKO

Vanavond moest Tom nog eens op onderzoek voor zijn oortjes. We hebben beslist om hiervoor het UZ te verlaten en terug te keren naar zijn eerste NKO-arts (die de doorverwijzing in gang gezet heeft). Betrokkene ook weer ingelicht. Op de vraag of ze de opvolging terug op haar wou nemen, antwoordde ze: 'ik zal dat met veel zorg en toewijding doen.' Dat zit dus ook weer goed.

Tom heeft zich flink gehouden tijdens het onderzoek... tot hij het lichtje van de dokter ontdekte en erdoor gefascineerd raakte. Toen de dokter zijn ander oortje wou bekijken, was het niet goed. Hij moest en zou dat lichtje zien. 'Eerst het onderzoek en daarna nog een beetje spelen met het lichtje!'

Zijn oortjes zijn goed: de buisjes (diabolo's) zijn er allebei uit en nu wachten we tot na de zomer voor verdere stappen. Eén buisje hebben we meegekregen.
Zijn neusje was ook goed.

Nachtridder

Koene ridder Tom trok goedgemutst naar bed. De Nacht was nog jong maar hij zou hem wel klein krijgen. Het werd een woelige strijd die nu eens fel en dan weer wat minder maar toch steeds opnieuw ingezet werd. Tussendoor werd ie regelmatig door de Slaap overmand.
Om 4.10 uur vond ie het genoeg. Met een kreet maakte hij zijn overwinning op de nacht duidelijk: de dag kon beginnen.
Mama gaf hem wat daglicht (deur open) en wat speelgoed in de hoop dat ie zich nog een beetje kon bezig houden en eventueel toch nog een beetje zou slapen. Toen ze later Tom ging halen, was zijn slaapkamer één slagveld: al het speelgoed had ie uit zijn bed gekieperd.

Beloken Pasen

...vorig jaar werd Tom gedoopt. Zus werd ook op beloken pasen gedoopt.

...is rustig begonnen: zus was wakker om 7.00 uur en Tom om 7.15 uur - een echt succes! Tom is trouwens in zijn slapen. Zaterdagnamiddag meer dan 3 uren en ook deze namiddag een aantal uurtjes. Hij is daardoor ook heel aangenaam en geniet van de dingen.

En zoals mama zei tegen vrienden die op bezoek waren: we zien het weer een beetje beter zitten. Het maakt de situatie draaglijker.

De Kangoeroebeurs

...is een hulpmiddelen- en informatiebeurs georganiseerd door de thuisbegeleidingsdienst De Kangoeroe. Ondanks het goede weer was het een vrij drukke bedoening. Tom had het bij momenten lastig met de drukte. We hadden zijn duwauto (Sinterklaasgeschenk) mee: leuker dan een buggy en compacter om je doorheen het gewoel te loodsen.
De sector van de hulpmiddelen is een heuse business (geworden) en de prijzen jammer genoeg navenant. We hadden niet echt iets nodig maar 't is eens interessant om te zien wat er zoal is.

Tijdens een gesprek dat mama had met een andere moeder:
- mama: ik denk dat we erdoor zijn, dat we het aanvaard hebben
- andere mama: mevrouw, dat aanvaard je nooit... er zijn momenten dat het beter gaat en dat je het beter ziet zitten maar aanvaarden doe je nooit.

Koorts

Tom was niet zo gelukkig toen hij thuis kwam. En dat neusje liep ook weer... Naarmate de avond vorderde, kreeg ie het steeds warmer. De thermometer bracht uitsluitsel: 38,9 °.
Met de nodige medicatie naar bed... voorlopig is het rustig.

Update: rond 2.00 uur was hij weer wakker, nu met 38° koorts; 's anderendaags was zijjn temperatuur terug normaal.

Jaloers

Als papa Tom draagt, legt ie steeds zijn hoofdje op papa's schouder.
Doet ie niet bij mama...
Mama (toch wel een beetje) jaloers - papa geniet. :-)

Maar hoop en al is ie een echt mama's kindje, hoor!

Paasmaandag

...is bij ons thuis steeds traditioneel paasontbijt mét eierenraap met de nichtjes. Vroeg opstaan dus en één en ander organiseren.

Joepie, de klokken zijn geweest!

Gelukkig geen vragen over wanneer nu de klokken en wanneer de paashaas komt. Wie heeft dat trouwens uitgevonden van die haas? 't Was zo mooi: op Witte Donderdag vertrekken de klokken naar Rome en in de nacht voor Pasen komen ze terug. Leg dat nu maar eens uit...

Na de eierenraap en het ontbijt laat het weer het toe dat de kinderen buiten spelen. Tom wordt omringd door zijn enthousiaste nichtjes die hem overal mee naartoe sleuren (soms letterlijk): op de glijbaan, op de trampoline, in hun huisje,... Tom is in goede doen en laat alles toe. Na zo'n anderhalf uur is hij het echter beu en dat laat ie ook merken. Vermoeid valt hij dan ook in slaap in zijn park, vlak voor zijn middagmaal... Oeps... daar gaat zijn regelmaat. Alles wordt wat verlaat en Tom houdt dapper stand.

Was het het doorbreken van de regelmaat of de overaandacht van de nichtjes: de dag heeft zijn weerslag op de nacht: wakker om 22.00 uur en om 00.00 uur maar vooral ook om 2.00 uur. Rond 3.00 uur is het weer stil. En om 6.00 uur begint voor mama de dag.

Pasen

- paaseieren in het mandje in huis - joepie, de paashaas is mij niet vergeten!
- Tom ophalen bij de grootouders - blij weerzien
- eieren rapen in de tuin van de grootouders
- diner bij de grootouders
- na de koffie naar huis

Terug thuis: een rustige avond, met vier in de zetel kijkend naar de TV. Tom is geen schootjeszitter maar deze keer bij mama en mét de beer op schoot, lukt het wel. Zus ligt gevleid tegen papa. Zalig moment.

Zalig Pasen...

Stille Zaterdag

...maar niet voor ons.

Tom bij de grootouders en met zus naar het fantastische stuk: 'Ik wil dat jij een beer wordt' in NT Minnemeers en met Wim Opbrouck. Een aanrader voor kinderen vanaf kleuteronderwijs (want sterk visueel) en lagere basisschool (om het te kunnen begrijpen).

's Avonds een stemmige en lang durende Paaswake. Zus houdt zich kranig. Nadien de paasreceptie... altijd een leuk weerzien van mensen.

In de ban van de paashaas gaat zus nadien (laat) slapen.

Goede Vrijdag

Deze ochtend in een van de voorbeden in het parochiaal getijdengebed:
'Voor allen die zijn blijven hangen bij Goede Vrijdag...'

Voor christenen is de dood niet het einde. Het leven overwint de dood.

Belangrijke gedachte als je bij welke tegenslag dan ook, denkt dat je leven ophoudt.

Witte Donderdag

Dag 1 zonder internet...

's Ochtends kwam er iemand voor een onderzoek van het UZ. Iets rond communicatie en spelen. Nadien ging Tom naar de onthaalmoeder en de rest winkelen.

's Avonds wou ie zijn fles niet dus... zonder fles naar bed.

Update: het werd al bij al een rustige avond tot vrijdagochtend 6.30 uur.

Alleen

Tom stapt alléén! 't Is te zeggen... heel aarzelend en nog geen meter... maar toch, 't is alweer een stap verder. Vreugde allom!
Uiteraard had hij zijn eerste stapjes zo bij de onthaalmoeder gezet. Maar papa en mama willen het wel eerst eens zien. Mama had het dinsdag gezien en deze namiddag nogmaals met de thuisbegeleidingsdienst de Kangoeroe.
De truc zit hem in Tom iets aan te reiken waaraan hij zich vast houdt en dat dan loslaten en hem ergens naartoe laten stappen.

Offline

Zo ergens rond 16.00 uur besloot onze kabelmodem het op te geven. Help, geen internet meer!

Update: tijd dus voor papa om meteen in actie te schieten. Bellen naar de helpdesk, tussendoor het proces wat bespoedigd via een bevriend technieker en vrijdagnamiddag was alles terug in orde. Het updaten van dit weblog laat nog even op zich wachten wegens belangrijker zaken te doen. Heel tevreden trouwens over de technieker die aan huis het zaakje kwam regelen. Heeft ondertussen ook onze tv-kabel eens aangepast en nu hebben we scherp beeld.

Zoo

Zus mocht met vrienden onverwachts naar de Antwerpse Zoo. Belevenis van de dag: een tochtje in een boot die voortgetrokken werd door een zeeleeuw. Ze was nog helemaal opgewonden toen ze het ons vertelde.

Tom gaat deze week elke dag naar de onthaalmoeder.
Zijn neusje betert. We hebben vrij goede neusdruppels die tot nu toe dus redelijk afdoend zijn.

Palmzondag

...met Palmzondag begint de Goede Week.

Figuurlijk ook voor zus: geen schoolopvang meer, joepie!

6.30 uur stond er op de wekker toen Tom van zich liet horen. Een behoorlijke nacht dus.
...maar een behoorlijk onrustige dag: Tom weende regelmatig en zijn neusje bleef maar vuil. We vermoedden dat er iets zat te broeden en tegen de middag had mama het lumineuze idee om zijn stoelgang van het weekend eens na te gaan en inderdaad... die was er niet geweest: oorzaak meteen gekend. Een glycerinesuppo en een kwartier later terug een verlicht en content ventje. 't Was de moeite...

Deze namiddag een aangenaam lentezonnetje. Tijd om even met mama en zus te schommelen in de tuin. Ondertussen ook even de fietsen nagekeken want we willen een nieuwe fietstoel voor Tom zodat we hem stevig kunnen ingespen en zo meenemen op onze (welliswaar schaarse) fietstochten.

Ondertussen blijft dat neusje blijft maar lopen...

Zaterdag

Tom is gisteren zijn avond zeer slecht begonnen... Na zijn badje wou hij zijn flesje niet en dat is meestal een voorteken. Hij was doodmoe dus zonder eten naar bed. Om 22.00 uur was hij er terug. Hij wou zijn fles nog steeds niet. Een yoghourtje kon er maar half in... een beetje water... Terug naar bed en een half uur wenen... Nog niet goed... Een broek... Nog even geanimeerd tot ie weer tevreden was en over elven terug in bed. Heel even protest maar 't was vlug stil.
...tot 6.45 uur deze ochtend.

Na zijn middagslaapje en zijn fruitpap nog snel achter nieuwe schoenen. De veters waren versleten dus vond mama dat het tijd werd voor nieuwe schoenen.

Vanavond mag zus optreden op het Turngala. Eens benieuwd...

Update: De dag bestond dus vooral uit één zenuwachtig gedoe tussen de eerste repetitie in de voormiddag en het eigenlijke turngala. Zus heeft dat - in haar bescheiden niveau - heel goed gedaan met trotse ouders en grootouders als gevolg.
Tom had wel weer wat last van die alomtegenwoordige drukte en zenuwachtigheid en weende meer dan normaal. De babysit had wat meer moeite om hem in zijn bedje te krijgen en te houden maar al bij al viel de nacht goed mee. Tot zondag 6.30 uur, we mogen zeker niet klagen.
Zijn neusje begint weer te lopen...

Joepie

"...vanavond begint mijn vakantie!", roept zus vanmorgen vanuit haar bed. Oeps, het vakantiekamp op school heeft ze dus niet echt als vakantie ervaren. Tja, 't was natuurlijk wel op haar school en ze moest bij momenten ook echt wel vroeg opstaan...

Plaag

De maag- en darmperikelen van papa (een ware plaag in ons gebuurte alhoewel niet echt iets van vernomen, behalve nu aan den lijve ondervonden) met de nodige nachtelijke interventies zorgden voor een slechte nacht. Ook Tom was heel onrustig...
Deze avond slaapt Tom bij tante om te kunnen recupereren en je weet nooit dat het scenario zich herhaalt.
's Avonds was papa beter maar voelde zus zich ineens niet lekker. De avond ongerust ingezet maar het bleek onterecht te zijn.

Treintje

Tom heeft een nieuwe loophulp in de vorm van een locomotief.
Het ding staat nu volledig op wielen (waar zijn vorige loophulp hem nog iets meer houvast bood). Hij moet dus zelf zijn evenwicht houden en dat lukt zeer goed.
In het begin liep hij wel vaak met dat treintje achter hem, zoals hij het met zijn vorige loophulp geleerd heeft. Echter, nu heeft hij ontdekt dat de bumpers vooraan lawaai maken dus meer en meer zie je hem bewust ergens tegenaan rijden.
Dat treintje oogt ook veel kindvriendelijker én hij kan er ook mee in het gras. Hij is momenteel echt de wereld aan het verkennen.
En wie heeft er voor dat treintje gezorgd? Wie anders dan de onthaalmoeder...

Tip

We waren blij dat we Tom al eens konden laten kauwen op een schijfje banaan, een boterham, enz. De logopediste zei echter dat dit niet zo'n goede zaken zijn om juist te leren kauwen. (Zijn over het algemeen reeds zacht en kunnen zonder veel kauwen gemakkelijk volledig ingeslikt worden en eerlijk: we hadden dit al gemerkt bij de banaan).
De welgekende 'lange vingers' zijn daar beter voor: eerst krokant maar al vlug een papje in de mond. Zo worden ze beloond voor hun kauwen.
Chips zouden ook goed zijn maar die geneugten gaan we hem nog een tijdje onthouden.

Koorts

37,1 - 37,2 - ... - 38,1 ° toont de thermometer. Zijn rode wangetjes en zijn humeur hadden al zoiets laten vermoeden. Benieuwd wat ons te wachten staat.

100ste post in dit weblog.

Update: niet zo'n goede nacht in aanvang dus maar 's anderendaags terug een content ventje.

Paasvakantie

Zus is (alweer) met een goed rapport naar huis gekomen. Punten zijn niet belangrijk maar 't is toch een hele zorg minder als alles goed mag gaan. Mama en papa zijn fier.
14 dagen vakantie... maar niet voor mama en papa. Opvang organiseren dus. Heel wat spontane aanbiedingen gekregen. Opvang geregeld... Dankjewel.
De tweede helft van de tweede week zijn mama en papa thuis met de kindjes, 6 dagen lang (met inbegrip van het lange weekend). We kijken ernaar uit.

Was het nu 72, 82 of 92?

...de fuif.

Tijd voor mama en papa om met leeftijdsgenoten nog eens stevig uit de bol te gaan. Ook het moment om nog eens wat mensen terug te zien en wat bij te praten.
Veel leuke reacties gekregen over de site... Dankjewel.