31 juli 2010

Overstuur

Mama en zus aan het winkelen
Papa en Tom thuis.

Situatie
papa vraagt Tom om zijn sandalen op te rapen
Tom beslist ineens om niet meer mee te doen.
Smijt zijn laatste sandaal op de grond
armen gekruist.

Papa gaat hiermee niet akkoord
en verheft zijn stem
Tom, die sandaal, geef em mij nu.

Langzaam verliest Tom zijn zelfcontrole
steekt vermanend zijn vinger op
maar papa geeft niet toe.

"Tom, raap die sandaal op'",
probeert papa nog een laatste maal.

Zelfde scenario: Tom blijft vermanend zijn vinger tonen
- dit loopt niet goed af -
"Even doorzetten", denkt papa en hij zegt het opnieuw.
Wanneer Tom geen aanstalten maakt om de sandaal op te rapen,
grijpt papa hem bij de arm en dan gebeurt het:
totaal overstuur over wat er gebeurt, begint Tom te krijsen,
hij neemt de sandaal
en heeft hem aan papa
maar blijft krijsen.

Huilen, tieren, krijsen.
Niet te kalmeren.

Tot het plots ophoudt
en Tom weer de liefste is.

Zeer eigenaardig.
"Alsof er een duiveltje over hem komt"
zei ooit een opvoedster.

Zo lijkt het wel
maar het is zeer confronterend.
Zeker de eerste keer.

Maar euhm... het is niet meer de eerste keer.
Het gebeurde eerder al op school en in de leefgroep
nu ook thuis.

Is echt wel een wijziging in zijn gedrag
- of altijd al aanwezig maar nu heftiger met de jaren?

20 juli 2010

Kip

Uitzending van "Big en Betsy"
en telkens Tom Big ziet
- voor alle duidelijkheid het varken -
doet ie het teken van kip
en lacht heel uitdagend.

"Neen, Tom, geen kip maar een varken!"
Waarna zijn smakelijke lach
en opnieuw het teken van kip.

19 juli 2010

"Superidee ook voor minder-validen"

Deze week is het semi-internaat gesloten
dus Tom is thuis.
Warme zomerdagen
...en ondertussen Gentse Feesten.

Met Tom de drukte opzoeken
is niet meteen een goed idee
je doet er hem niet speciaal
maar vooral jezelf en je gezelschap
geen plezier mee.
De warmte van deze dagen vooral...

Dan maar de rust opgezocht
van de plaatselijke lommerrijke kinderboerderij
waar dezer dagen heel wat te doen is.

Met de fiets ernaartoe
achterop bij papa
zus en een vriendinnetje mee.
"Fietsen!", roept Tom enthousiast.
De fietshelm verdraagt ie zeer goed
- is voor hem een absoluut nodig attribuut -
in de betekenis van:
het behoort tot zijn routine.

Rondwandelen
konijntjes knuffelen
diertjes kijken
en benoemen.
Leuke dag voor Tom
iets minder voor zus en vriendin
want gericht op kleuters
en zus en vriendin worden daar een beetje te groot voor
maar ze weten waarom ze er zijn
en maken er ook geen probleem van.

Op een bepaald moment
is er een voorstelling
van iemand die geluiden van weefgetouwen en toebehoren
combineert met muziekinstrumenten.
De kindjes vooraan op de kussens
- Tom geflankeerd door zus en vriendin -.

De vrouw begint
Tom luistert met open mond.
Doet het teken van fluit wanneer ze blokfluit speelt
klapt tussendoor af en toe in zijn handjes.
Zus ontfermt zich over haar broer
"SShhhttt!", maant ze hem aan om zeker niet te storen.
Papa kan er niet bij
zonder het spektakel te storen
om haar gerust te stellen.
Hier moet dit nu eenmaal kunnen.
Hij is enkel maar enthousiast.
Dat zie je ook aan het gezicht van de vrouw
die bij elke nieuw geluid
zijn reactie afwacht.
Tom blijft echt gefascineerd toekijken
en reageert op zijn manier.
De andere kindjes kijken naar hem
want zij moeten ook stil zijn...
Een meisje
- starend naar Tom -
klapt aarzelend in haar handen.

Wanneer de vrouw
een zwabber uit een emmer water haalt
en zo een watergeluid veroorzaakt,
kan Tom zijn vreugde niet meer op
"EIEIEIEIEIEIEIEIEIE..."
klinkt het
en hij klapt opnieuw heel enthousiast in zijn handjes.
Iedereen kijkt
...naar Tom.
Zus weert zich om hem stil te krijgen.
Papa kijkt hulpeloos toe
- het is dat of het spektakel verstoren -.

Na het optreden van de vrouw
mogen de kinderen even de geluiden nabootsen.
- Muziek of lawaai maken, het is hoe u het ziet. -
Tom doet dapper mee aan het weefgetouw
geruggesteund door zus.

Optreden gedaan.
Applaus!
De vrouw stapt af op een aantal gekenden.
Dat het goed was.
- En de kinderen waren echt stil, hé!
- Ja, behalve dat eentje, er zat een mongooltje tussen
Iedereen knikt begrijpend.

Steek door je hart.
En je wilt reageren
maar je doet het niet.

Bij het buitengaan
mocht je iets op het schoolbord schrijven.
Zus fluistert iets in papa's oor en vraagt of ze dat mag schrijven.
"Ach, zus,...", wijfelt papa
Papa twijfelt...
- misschien is dit te zwaar... edoch, het is haar manier van hier mee om te gaan -
"Doe maar!"

En zus schrijft op het bord:
"Superidee ook voor minder-validen"

18 juli 2010

Moe

Omstreeks 19.00 uur viel Tom in slaap
op het bed van mama en papa
na uitvoerig geëntertained geweest te zijn door zus en een vriendinnetje dat blijft slapen.

Wat nu?

Rustig blijven
even laten slapen
- ongeveer 30 minuten -
wakker maken
iets laten eten
en wat later opnieuw in bed.

Geen schrik meer
voor slapeloze nachten
want dat lukt wel.

Tik tik tik

...gaat het deze ochtend rond 7.15 uur
wanneer Tom
na een aantal keer 'Mama' roepen
nog geen antwoord kreeg
en dus besliste
zichzelf te entertainen.

De ogen van de dolfijn
- geschenkje van zus -
tikken heerlijk weg tegen zijn spijlenbed.
Plezier verzekerd!

Edoch... zonder echt veel lawaai
kunnen we het nog rekken tot 8.45 uur.
Tom verveelt zich echt niet in bed.
Je moet het gewoon laten gebeuren
of vroeg(er) opstaan.

17 juli 2010

Vis

Goede vrienden
met een grote vijver
en een groot hart voor Tom
hebben nu een witte vis
met de naam 'Tom'.

Hopelijk doet ie het goed.

16 juli 2010

Dolfijnenkamp (slot)

Om 16.00 uur mogen we zus afhalen
mét Tom.
Blij weerzien.

Nadien nog eens naar de kust gereden
- nu we er toch zijn. -

Zalig zomerse avond
met ons twee kindjes
voor Tom nog een laatste rit op de draaimolen
iets eten op de dijk.
Frietjes!

Laat thuis
en Tom is moe.
Vraagt zelf om naar bed te mogen.
Zus heeft echter iets mee voor haar broer.

Heel ontroerend hoe enthousiast hij is
wanneer hij het inderhaast nog ingepakt cadeautje krijgt.
Nog mooier zijn blijde reactie
- bijna emotioneel -
wanneer ie er de dolfijnknuffel in vindt.
Even lijkt het of ie ging huilen
maar 't was toch een wondere reactie.
Tja... broer en zus, het is iets speciaals.

Wanneer zus later naar haar bed gaat
toch nog even piepen op zijn kamer
en jawel, de knuffel ligt stevig tegen hem aan.

Zus blij met haar geslaagde souvenir.

12 juli 2010

Dolfijnenkamp (2)

Wanneer mama deze ochtend
Tom opvoert naar het semi-internaat
passeren ze als altijd
de op- en afrit van de autostrade.

"Da," zegt Tom en hij wijst naar de oprit
"Zusje!"

"Jawel, langs daar is het om zus op te halen
maar dat is nog iets te vroeg.", antwoordt mama.

11 juli 2010

Dolfijnenkamp

Vandaag vertrekt zus op Dolfijnenkamp met Activak
in Brugge - De Karmel - Sint-Andries.

Met het gezin afgezet.

Tijdens de inschrijving
trekken de jonge monitoren
- zoals dat heet -
het spel op gang.

Tom ziet dit gebeuren
en wil natuurlijk meedoen.

Kringspel
en niemand
- behalve zus -
wil hem een hand geven.
Ook de monitoren spelen er niet op in.

Het blijft pijnlijk
Tom te zien functioneren
in een niet beschermde omgeving,
steeds afhankelijk te zijn
van mensen die het wél snappen
of tenminste proberen...

Na het verplichte gedeelte
voor ouders en kinderen
nog even afgezakt naar de kust.
- Nu we er toch zijn. -

Zalige avond
met Tom
met chipjes...
en later nog frietjes
(jaja, dat gezond eten is voor een andere keer).
Een zalig content en rustig ventje
dat alles laat gebeuren
- en ja, beloond wordt met meerdere ritjes op de kindermolen ter plaatse -
en vrij vlug in slaap valt in de wagen.

Zalige nachtrust ook
- maar niet te lang -
want mama moet werken.
Perfecte timing!

What a boy!

Lang weekend

Vrijdag heeft mama haar 11ste juli
dus lang weekend.

Warm weekend ook
met een Tom die heel goed tegen de warmte kan.

Slaapt elke dag tot ongeveer 7.30 - 8.00 uur. Goed, hé!

(Gaat ook wel altijd later naar bed dan gewoonlijk maar dat is bij kinderen geen garantie).

10 juli 2010

Zwembad

Zaterdag
veel te warm...

En toch iets zoeken om  Tom te entertainen.

Gaan zwemmen
Mama en zus en Tom... en een buurvriendinnetje voor zus.

Tom wordt herkend
in de Palaestra
"Ach, hij komt hier elke vrijdag en hij wacht ook steeds tot alles administratief geregeld is,
u krijgt voor Tom een vermindering, wist u dat?"
Tom komt dus binnen aan verminderd tarief.
Jullie denken waarschijnlijk
'Mooi zo'
zelf hadden we liever een normale zoon
en betaalden we liever het normale tarief
maar goed... Het zij zo.

Fijne en verkwikkende namiddag
voor mama en broer, en zus en vriendin.