29 oktober 2005

Winteruur

Vandaag had papa 'den vroegen'. Dat wil bij ons zeggen dat mama mag uitslapen en dat papa voor zoonlief moet opstaan. Om 7.15 uur was hij daar (jawel!) Het komt eigenlijk vrij regelmatig voor dat als de papa moet opstaan voor Tom, dat hij langer slaapt. Zoek daar maar eens een verklaring voor.

Papa en mama hadden het emotioneel wat moeilijker de voorbije week. Dat komt zo met zijn vlagen. Soms vragen mensen je naar de situatie van Tom en als je dan weer je verhaal moet doen dan herbeleef je het weer en nadien voel je je vaak belabberd... Wanneer geraak je over die lijn van teleurstelling en verdriet en zie je er het mooie, de uitdagingen van in?
't Is goed dat mensen erover beginnen en dat je op tijd je verhaal eens kan doen, laat dat duidelijk zijn. Het is alleen niet altijd gemakkelijk...

Voor de rest hebben we een vrij rustige week achter de rug. Hij was steeds vroeg wakker (variërend van 'op tijd' over 'vroeg' naar 'zeer vroeg'). 's Nachts komt hier en daar ook wel weer eens de onrust opzetten: dan wordt hij eens wenend wakker... meestal gaat het vanzelf over maar je bent wel telkens wakker.

We merken dat hij bij thuiskomst 's avonds dikwijls niet zo vrolijk is. Je krijgt hem niet tot rust en het enige wat helpt is zijn fles. Nu, die krijgt hij eigenlijk vlak voor het slapen gaan en daarvoor is het bij thuiskomst nog iets te vroeg. En in principe laat de onthaalmoeder hem wat rusten in de namiddag dus echte vermoeidheid zou het niet mogen zijn alhoewel we toch twijfelen.

Ondertussen blijkt dat hij zijn windpokkenvaccin goed overleefd heeft. We hebben toch niets speciaals gemerkt. Wél blijft hij last hebben van een (wat wij noemen) 'vuile' uitslag op zijn achterwerk. Van de luiers? Zweet? Verzorgingsproducten?

Vannacht overschakeling naar het winteruur. Benieuwd hoe hij dat zal interpreteren. Gelukkig is hij vannacht bij pépé en oma. Papa en mama gaan op stap!

24 oktober 2005

Rust

Zaterdagavond was het eetfestijn op de school van zus. Véél te druk voor Tom en gelukkig was hij welkom bij vrienden (Dankjewel Els en Jan, A & A). Daar heeft hij de nacht vrij rustig doorgebracht. Ze waren onder de indruk van de rust maar vooral van zijn karaktertje: als hij ergens zijn gedacht op gezet heeft of als het zijn zin niet is... Tja, die driftbuien (voorlopig nog milde buien) zijn wij al gewoon. Even zijn aandacht afleiden volstaat meestal om hem alweer vrolijk te krijgen. Handig als je het weet maar niet altijd zo gemakkelijk toe te passen, zeker niet als je eigenlijk boos op hem bent omdat ie alweer niet wil eten of omdat niets meer goed is...

Voor de rest eigenlijk een vrij rustig weekend waar papa en mama eindelijk weer eens tijd hadden voor elkaar en vooral weer wat rust konden inhalen.

Vandaag spookte dat zinnetje maar door mijn hoofd: 'Ik zie haar graag maar ik ben een beetje gehandicapt dus ik mag niet verliefd worden op haar.' Ik geraak niet verder dan zijn beperkingen en de impact op ons leven... Wanneer zal ik rust vinden en voldoening met 'wat maar mogelijk is'?

21 oktober 2005

Zonnekinderen

Zonet nog eens de Zonnekinderen in Schotland gezien. Voorlaatste aflevering alweer... Zó mooi...
Zegt één van die gasten: 'Ja, ik zie graag meisjes.' En hij vertelt over een meisje dat er stage doet. 'Ik zie haar graag maar ik ben een beetje gehandicapt dus ik mag niet verliefd worden op haar.'
...Dat gaat toch door je héén.
En dan komen alle vragen, twijfels en emoties weer naar boven.

17 oktober 2005

Vlekjes (2)

Update: de vlekjes zouden zweetuitslag zijn. De onthaalmoeder zou er wat beter op letten als ze hem ergens zet. 'Een handdoekje op zijn aangepaste lederen stoeltje zal ook wel wat zweet wegnemen.' (De schat).

De huisarts aldaar heeft hem dan maar het vaccin toegediend. Rekent daarvoor het verkeerde (en dus duurdere) tarief van huisbezoek aan + € 1,00 extra. Waar halen ze het lef?! Daar kan ik mij nu zo kwaad op maken, hé... Maar we mogen dus al blij zijn dat ook dit bij de onthaalmoeder kan en wij daarvoor niet speciaal naar onze huisarts moeten. Ik laat het maar zo...

16 oktober 2005

Vlekjes

Gisterenavond naar een eetfestijn geweest mét onzen Tom. De drukte werd hem bij wijlen teveel maar toch heeft hij de avond goed doorsparteld. Veel later dan normaal in zijn bedje met een rustige nacht tot gevolg. Om 7.00 uur was hij er, opgewekt en wel... net zoals wij: een nachtje doorslapen kan zo'n deugd doen.

Deze voormiddag gaan ontbijtzwemmen. Met een groepje jonge ouders gaan we eerst zwemmen en nadien hebben we nog een licht ontbijt. Het zwemmen (rechtop zittend drijven in zo van die gele babybandjes) heeft hij al beter gedaan maar op de schoot van iemand, aan de rand van het water kwam hij wel tot rust. Ook het bubbelbad met Annelies liet hij zich welgevallen... maar Annelies weet dan ook als geen ander hoe ze zo'n ventjes moet aanpakken.

Thuisgekomen en na een badje kregen we de tijd niet meer om zijn eten klaar te maken. Hij viel in slaap en dat voor zo'n 3 uren. Rond 15.00 uur dan maar zijn middageten... en hij heeft zeer flink gegeten. (De laatste tijd weent hij soms midden in zijn maaltijd maar nu dus niet). Dan met het gezinnetje een wandelingetje gemaakt tot aan de plaatselijke speeltuin. Daar één en ander uitgeprobeerd en hij vond het precies wel leuk. Hij wordt heel graag 'geschommeld'.

Toen werd het tijd voor de fruitpap en ook die ging er heel goed in. De ganse tijd een opgewekte kerel... De fles ging er niet zo goed in maar dat zal dus wel normaal zijn nu hij zo ontregeld was. Benieuwd wat het deze nacht wordt...

Terzijde: de artsen raadden ons het windpokkenvaccin aan maar we vrezen dat we te laat zijn: in zijn lies merken we een aantal plekjes... Benieuwd wat dit wordt...

14 oktober 2005

Baaldag

Vrijdag... we hebben beiden een off-day. En dan hoop je dat het weekend wat soelaas zal brengen. Kom je thuis, ligt daar een enveloppe van het COS met alweer een heuse vragenlijst. BAALDAG!

13 oktober 2005

Iedereen blij

Tom is terug... en dat merken we aan de geluidjes in de babyfoon. Het belooft dus weer een onrustige nacht te worden. Bij de onthaalmoeder sliep hij tot 7.00 uur!!! Soms denk je dat ze het er om doen...
Hij was wel zeer blij dat hij terug was. Heel tevreden én uitgeslapen... Zus was ook blij dat haar broer terug was. Mama blij, papa blij, iedereen blij...

De site (het gedeelte wat jullie niet zien, is nog niet je dat. Ben tevreden over de opmaak maar niet over het achterliggende dus... We zoeken verder... heb nog even geduld.

Ook dit webloggedeelte is helemaal nog niet wat het zou moeten worden. Momenteel kan je immers nog niet reageren. Maar ook daar wordt aan gewerkt.

12 oktober 2005

Tom online!

Eindelijk is het zover... zijn site staat online!

We hebben sinds vandaag gratis een eigen domeinnaam en webhost dankzij een fantastische actie van Clickx-magazine en Hostbasket.

Dit dagboek is eerder een weblog en zal de bedoeling hebben om regelmatig iets te posten over onze situatie. Raak niet in paniek als hier eens een zwarte gedachte of 'foute uitspraak' zou gepost worden. Een dagboek is nu eenmaal ook dé plaats bij uitstek om je gedachten aan toe te vertrouwen. Dit dagboek is een weblog waardoor het ook voor jullie mogelijk wordt om te reageren. Doen! (Voorlopig kan je nog niet per dag reageren. Je dient hier nog het contactformulier te gebruiken.) --> situatie voor Blogger

Vanavond slaapt Tom bij de onthaalmoeder, een zalig en zeer toegewijd mens. Tom heeft immers weer zijn best gedaan gedurende deze en vorige week: telkens was hij wakker rond 4.00 uur in de ochtend. Gelukkig laat hij ons in het weekend iets beter slapen (zou hij het weten?)