Nieuwjaarkezoet

We hebben de jaarovergang goed overleefd. Tom werd aan de goede zorgen van mama's ouders toevertrouwd dus konden papa en mama met zus gaan vieren. Groot feest voor zus die nog eens lang mocht opblijven. We vierden gezellig met vrienden (dank voor de uitnodiging) op locatie.
Op Nieuwjaarsdag mocht zus haar eerste zelfgeschreven nieuwjaarsbrief opzeggen. Ontroering alom...
En dan was het alweer tijd om te gaan 'nieuwjaren' en onzen Tom op te halen. Die had het heel goed gesteld maar men had hem in de voormiddag nog eens te slapen gelegd. Wij proberen dat te vermijden en laten hem enkel nog in de namiddag slapen. Hierdoor was hij dus een beetje ontregeld (maar helemaal niet lastig) waardoor hij in de vooravond ook nog wat moest slapen en dat op het moment dat zijn doopmeter op bezoek kwam. Tom kreeg een leuk zeteltje met Winnie the Pooh-motief van zijn doopmeter. Het cadeaugebeuren (pakje openmaken) doet hem nog steeds niets maar het geschenk op zich vond ie wel leuk. Hij zit mooi rechtop in zijn zeteltje. Een foto volgt nog.
Iets later dan normaal in bed en een hoop onregelmatigheden in de babyfoon maar we denken/hopen dat het terug een rustige nacht wordt.
Sinds 1 januari (dus vannacht) maken we 'druppelsgewijs' de site bekend. Benieuwd naar de reacties. We hoeven geen medelijden: de site heeft enkel als bedoeling het syndroom meer bekend te maken en hoe Tom en wij dit beleven. We hopen dat bezoekers regelmatig eens terugkeren. Het maakt alles misschien iets meer bespreekbaar en lange-afstandsvrienden kunnen eveneens op de hoogte blijven.