25 december 2005

Kerstweekend


Begonnen met kerstavond: om 18.15 uur met het ganse gezinnetje - Tom incluis - naar de kindgerichte viering. 't Was de eerste keer sinds lang dat we met ons vieren geweest waren. Het is ook niet meer zo evident... en toch. Mama's reactie was duidelijk: "Je kan je alles ontzien maar dan doe je niets meer." Tja, je kan haar geen ongelijk geven en dus had ze alle truken (knuffels, speeltjes, iets om te eten) voorzien om Tom rustig te houden maar hij was zelf rustig dus dat viel mee. Het kruisje dat ie bij de communie kreeg, maakte dat mama het weer even wat moeilijk kreeg... Hoe kader je een kind met een handicap in je persoonlijk geloof? Ah, we zoeken momenteel niet direct een antwoord... de tijd zal ons wel inzicht verschaffen. Een straf van God is het niet, evenmin als een beloning voor goed ouderschap... We krijgen die vragen soms nog: had je iets aan je geloof, wat heeft dit aan je geloof gedaan,... We hebben daar nog geen antwoord op.

Na de viering nog de kerstwensen overgebracht bij een aantal vrienden (met soms een emotionele knuffel) en nadien gezellig naar huis waar zus eindelijk die pakjes open mocht maken. Lekkere maaltijd, heerlijk wijntje, sfeervolle muziek, gezelligheid troef... ons viertjes samen... een zalig kerstfeest!

Kerstdag...
De verplichte bezoekjes bij de familie. Tom hield zich kranig en doorstond dapper alle welgemeende knuffels, zoentjes, pakjes,... 's Avonds genoten papa en mama van de rust: terug thuis, kindjes in bed, het restje champagne in alle rust... even relaxen voor het slapen gaan.
Zus was misselijk gaan slapen maar heeft de nacht goed doorstaan.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage