Zaterdagochtend

6.20 uur... Ach, 't valt eigenlijk nog mee: gisterenavond was niets meer goed - en maar wenen...
'Vieze patatten' vliegen hier dan algauw in bed (temeer omdat dat bij Tom vaak een teken van moeite is). Dat was eerst niet naar zijn zin (want voor hem eigenlijk nog veel te vroeg) en pas toen zijn zus kwam slapen, werd het ook stil op zijn kamer.
Door de babyfoon hoorden we hem af en toe nog eens maar hij is dus blijven doorslapen. (We hebben het ondertussen afgeleerd om bij de minste 'kick' naar hem toe te gaan uit schrik voor de nachtrust van zus.)
Dit weekend kregen we zijn staphulp (foto) mee van de onthaalmoeder.
Deze avond gaan papa en mama nog eens alleen op stap: een bon van vrienden opsouperen.
Zo, en nu een lekker kopje koffie... dat heb ik best wel verdiend!