Ei-ei-ei-ei-ei...!

...hoor je over het ganse huis. Tom is weer thuis en dat laat ie horen. Het is zowat de enige klank die hij voortbrengt als ie opgewekt door het huis of de tuin stapt en hier of daar zijn schaduw of spiegelbeeld of één van ons tegen komt.
Daarnaast kan ie een klagerige 'mama' produceren als ie huilt.
Hij heeft ook een zeer smakelijke en aanstekelijke lach.

Na twee vroege ochtenden op donderdag en vrijdag, telkens om 5.00 uur, hadden we besloten om Tom vrijdagavond reeds weg te doen naar de ouders van mama want 's anderendaags hadden we een gans programma voor de boeg. Eén kindje thuis is niet altijd een garantie op een goede nachtrust: midden in de nacht kwam zus vertellen van nare dromen. Tja... ze zal ook wel opgewonden geweest zijn voor wat moest komen.

We hadden reeds een tijdje kaarten voor Plopsaland. Een geschenkje voor zus haar goed rapport en in oorsprong bedoeld voor augustus. Niet dus...
Zus mocht een vriendinnetje kiezen en zo hadden we toch twee kindjes mee. Het werd een mooie dag waar mama en zus 'de vleermuis' deden en zus toonde dat ze al haar emotie ook in haar stem kwijt kon. Nadien nog even een restaurantje om de feestelijke dag - want huwelijksverjaardag van mama en papa - af te sluiten, hopend op wél een goede nacht. En die viel heel goed mee!

Maar ook bij de grootouders had Tom onrustige nachten (regelmatig wenen maar hij moest er niet uit) en vroege ochtenden (5.00 en 5.30 uur).
De eerste neusbellen komen ook in zicht...

We merken bij Tom veranderingen. Tja, het zomerse slaappatroon dat met het goede weer verdwijnt, is er één van. Maar we krijgen gelijk beter contact met hem. 'Begrijpen' kan je het niet echt noemen... maar het lijkt of ie contact zoekt met ons. Of is het eerder gezelschap? Als we in de zetel zitten bijvoorbeeld, dan komt ie naar ons toe en dan neemt hij onze handen/armen met de bedoeling dat we hem ook in de zetel zetten. Alleen... hij weet zich soms geen houding aan te nemen en zit/ligt/krawietelt tot hij bijna uit de zetel dondert. Soms kan je hem dan even op de schoot nemen en bezig houden met een boekje. Allemaal niet te lang maar toch... het heeft iets...

We weten ondertussen ook hoe je hem iets kan verbieden. Handig als ie bijvoorbeeld iets te geïnteresseerd geraakt in het stopkontakt en dergelijke. Dan mort ie wat, begint ei zo na te wenen en ofwel zet ie door ofwel vindt hij iets anders wat hem interesseert.

Oh ja, nog even iets over de titel.
Laatst zei zus: 'als Tom zingt, is het steeds over een ei'