SMS-familiedag

...deze keer in Vlaanderen
in Antwerpen
georganiseerd door de stichting SMS-Maxx
opgericht door ouders, familie en vrienden van Maxx,
een jongen met het Smith-Magenis Syndroom.

Combinatie van benefiet- (voor vrienden en kennissen en sympathisanten van SMS-Maxx)
en ontmoetingsdag voor ouders met SMS-kinderen.

Beetje zenuwachtig
niet goed wetend wat te verwachten.
Wél wetend dat men uitkijkt naar je komst
want Tom is geen onbekende in het wereldje.
Benieuwd ook om Maxx en zijn ouders te zien.
We kenden elkaar reeds van op de Yahoo!-oudergroep
maar toch... in het echt is altijd anders.
Zouden er nog anderen komen?

7 kinderen met hun ouders waren er ingeschreven
6 zijn er uiteindelijk afgekomen
met een leeftijdsspanne van 6 weken tot 24 jaar.
Een mooie opkomst voor een eerste keer!
(Dankjewel dat jullie er waren, ouders van en met Bruce, Tibe, Dries, Thomas en uiteraard Maxx).

Hartelijke ontvangst.
Tom wordt meteen herkend.
"Zijn jullie de ouders van?",
klinkt het... en zo is het ijs meteen gebroken.
"En dat is de zus waar we zoveel over lezen!",
zus glundert.

Het doet deugd de mensen van de Yahoo!-oudergroep
in levende lijve te zien.
Zoveel vragen, zoveel te vertellen
zoveel te doen ook: paardrijden, hoog op de brandweerladder, spuiten met een echte brandweerslang, springkastelen, diverse optredens
en dat alles in een ruim en rustig kader
onder een stralende zon.

Contacten worden gelegd
dit moeten we nog doen
de dag is te kort.

Veel gekeken
en vergeleken
- ach, je kan het niet laten -
die kan dat al
confronterend
bij momenten.

Tom werd op sleeptouw genomen
door SMS-ers Maxx (7) en Thomas (24).
Leuk om zien.

Ook bijzonder, de uitspraak van Thomas:
"Jij hebt hetzelfde syndroom van mij."

Zoveel nog te vertellen
want zo mooi en zinvol maar vooral deugddoend was dit initiatief.
Een dikke merci aan de mensen achter de stichting SMS-Maxx!
De basis voor een Vlaamse oudervereniging is gelegd.

Tom was bijzonder rustig
moe ook
wou maar niet slapen
's middags bij de grootouders
en ook niet in de wagen heen en terug.
Af en toe zag je hem wegzakken
maar er was zoveel te doen
dat ie niet wou plooien.

Voor foto's: klik hier