Kerstmarkt

Kerstmarkt in het dorp
vrieskou
jenever en glühwein en zelfs warme chocolademelk

vrienden
even bijpraten
gezellig met de dagen

een treintje rijdt af en aan
met groot oranje flikkerlicht
en gezellig door de dorpsstraten

Tom gefascineerd
wenen telkens het treintje weer weg rijdt zonder hem

Tom gaat er voor de tweede keer in
nu met papa
EIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEI
doet ie

een (bezorgde) oma vraagt
(uiteindelijk, na een aantal goedbedoelde opmerkingen)
waarom ie dat doet
waarop papa meteen zegt dat ie mentaal gehandicapt is
- zo los je die dingen ineens op

meteen medelijden
'oh, wat jammer...'
en het verhaal van de broer van haar man
die slechts 14 jaar geleefd heeft
- als een plant -
en ook het onvermijdelijke:
'ik zei toen tegen mijn schoonouders dat ie gelukkiger af is zo
- dood dus -
waarop mijn schoonouders meteen
zegden dat ie bij hen ook gelukkig was!'
En dat alles altijd in het teken stond van zijn broer
en voor haar man niets.

Moeilijk...

1.de 'chance' die we hebben met Tom: ja, hij is geen 'plant' maar wel gehandicapt
2.de broers/zussen van...
De tijden zijn veranderd
er is qua opvang zoveel meer mogelijk
wij doen Tom dikwijls weg om dingen te kunnen doen met zus
en toch...
zal ze dat ooit beseffen?
zal ze ooit 'genoeg' hebben?
of zal die perceptie
'veel zaken waren niet mogelijk omwille van mijn broer'
er altijd blijven?

die oma
was 'de vrouw van een broer van'
bloed trekt
zegt een broer zoiets van zijn broer?
of is het de partner die zich verongelijkt voelt?
en zijn ouders zullen het in hun tijd
met de beperkte mogelijkheden toen
ook heel goed bedoeld hebben

Nadien nog wat gekeuveld
over haar kinderen en kleinkinderen
en zelfs al achterkleinkinderen

Elkaar het beste gewenst
bij het uitstappen

Kerstmarkt
gezellige sfeer
moment ook van onverwachte ontmoetingen
ontmoetingen die je aan het denken zetten

...is Kerstmis dat ook niet?