Zaterdagavond

Zaterdagavond
bedtijd voor Tom.
Mama en zus,
knus in de zetel.
Eurosong for kids.

Anders dan anders
weent Tom in bed
en blijft ie wenen.

Even gaan kijken,
geen aanwijsbare redenen.

Blijft wenen.

Mama zucht: '5 jaar is ie, op die leeftijd zou hij toch al moeten kunnen zeggen wat er scheelt.'
'Maar toch ben ik blij met mijn broer,' zegt zus,
'ook al is hij gehandicapt.'
'Je bent dan ook een bijzondere zus,' repliceert mama.
'...En jij een bijzondere mama,' vult zus aan.

Broer maar naar beneden gehaald.
Gezellig knus
tussen mama en zus.
Na een klein half uurtje
terug in bed.

Stil

(tot 7.00 uur!)