Kapitein Eenoog

Gelukkig niet dus...
Wat?
Vandaag naar de oogarts in het Gentse UZ.
Typisch:
- afspraak om 14.10 uur
- om 14.40 uur is het aan ons (Tom al lichtjes verveeld)
- de eerste testen en ook weer de vragen en ook weer uitleggen dat als hij niet reageert het ook kan liggen aan zijn ontwikkelingsachterstand; tijdens die testen gestoord worden door mensen die nog eens moeten terugkomen om iets te regelen, assistenten die vragen komen stellen,... Tom geagiteerd door de testen en dat blijft maar duren en als ie niet wil, dan wil ie niet
- 'Ik heb mijn deel gedaan en ga nu overleggen met de professor, kan u even buiten wachten?'
- weer 20 minuten
- eerste testen bij de professor, weeral vragen, druppeltjes in zijn ogen, weer naar buiten
- weer een kwartier
- tweede testen en vragen en wij ons afvragen wat wij daar eigenlijk zitten te doen
Positief: Tom heeft nog geen bril nodig (zien zij met apparatuur) en zijn strabisme moeten we niet met een 'plakker' aanpakken - oef!
- 16.30 uur: we mogen naar huis

's Avonds oudercontact voor zus. Heel goed resultaat, juf heel tevreden, papa en mama ook en fier!

Tom tracteert zus met een ferme beet in de schouder.
Tja, je zal er moeten mee leren leven, zus.
'Tom, dat mag niet!'
...maar dat helpt niet. Nu niet, nooit...