Tom meets Tijmen

De ontmoeting was oorspronkelijk gepland voor ergens in de zomer... maar door een samenloop van omstandigheden kon het vandaag. De site van Tijmen was onze eerste internetbron van een SMS'er in de praktijk en tevens inspiratiebron voor de site van Tom. Eindelijk zouden we hem en zijn warme familie in levende lijve ontmoeten!
...maar niet met zus erbij want dan komt er van praten niet veel in huis. Gelukkig had ze een verjaardagsfeestje en mits een beetje opvang ervoor en erna (dankjewel dat we alweer op jullie konden rekenen) konden mama, papa en Tom op tijd vertrekken. Na 2 uren rijden waren we er. De weergoden waren de ontmoeting niet gunstig gezind. Gelukkig was er heel even een opklaring waardoor de kinderen even buiten konden.
Nieuw in de groep (er waren meerdere ouders) en zelf geen grote praters zijnde op zo'n momenten (en Nederlanders kan je sowieso niet overklassen op dat vlak), hebben we vooral veel geluisterd. Dat loopt wel los de volgende keren...
'Baby Tom' had veel succes bij groot en klein alhoewel het hem niet echt deerde. Tom is Tom en de helft van wat gebeurt, gaat aan hem voorbij.
De bijeenkomst was weer eens confronterend naar de toekomst toe: zo rustig als hij nu is, zo 'beweeglijk' wordt ie later. En verhalen over een uitbouw met een geluidsloze kamer, vastbinden in bed, kinderen die van school gestuurd worden wegens hun gedrag,... stemmen je niet echt vrolijk. Maar dat is nu eenmaal er leren mee omgaan en er het beste proberen van te maken.
En wij hebben het voordeel dat we het heel vroeg weten. Een troost is het niet maar wel een uitdaging om er het onderste uit te halen.
Toch iets grappigs: nooit eerder gezien hoe vlug mensen naar het tafelkleed grijpen als een sms'er het er probeert af te krijgen. Tja, ze zijn ook goed getraind, hé!

Dankjewel Yolanda voor het initiatief en het warme onthaal.